تومراانقدرازردی
که خودم کوچ کنم ازشهرتغریب است
بروم ازدل همچون سنگت
توخیالت راحت
میروم ازقلبت
میشوم دورترین خاطره درشبهایت
توبه من میخندی
وبه خودمیگویی:بازمیگرددومیسوزدازاین عشق ولی
برنمیگردم نه!
توبمان درشهرت
دلت ارزانی هرکس که دلش مثل دلت
سنگ وبی روح شدست
سخت وبیمارشدست
توبمان درشهرت....
نظرات شما عزیزان:
|